نسیم صبا

به نام خدا

نیاز اصلی فرزند = انس و محبت

برای فرزند ما متن زندگی نان نیست که بگوئیم « بابا نان داد» تا شاد شود.

« خانه» هم نیست که در آن آرام بگیرد.

لوازم زندگی و اسباب بازی هم نیست که به آنها اکتفا کند.

« احساس انس » است با آدمهای پویا که محیط فرزند را فرا گرفته اند.

« احساس انس » است با دل هایی که در کنار او و به خاطر او و در رابطه با او می طپند.

« احساس انس » است با محیط زندگی ، با سر و صدا ها ، با گفت و شنودها ، با حرکات ، با کارها ، با پدیده هایی که عامل انسانی دارند. با قهرها و آشتی ها ، با خنده ها و گریه ها ، با خواب و بیداری ها ، با تنه خوردن ها و جداشدن ها ، با نگاه ها ، با لمسها ، با بوها با همه چیز ولی همه چیزی که پای انسان ، دل انسان ، حال و حرکت انسان ، در میان باشد انس اصلی او با انسان است و بس.

کسی که غذای فرزند را به بهترین شکل فراهم می کند

کسی که بهترین کاخ و باغ را برای فرزند فراهم می کند.

 کسی که بهترین وسایل تفریح را برای فرزند فراهم می کند .

انتظار دارد که بچه راضی شود و آرام گیرد و عادت کند در اشتباه است . ممکن است ساعاتی او را راضی نشان دهد اما به محض توجه فریاد می دارد که : نه نه ، می خواهم آدم ببینم آدم مهربان ، آدم وابسته به دل من ، وابسته به جان من ، وابسته به اصالت من ، یعنی مادر یعنی پدر

این نیاز اصلی فرزند است .

یا علی مدد